miércoles, 22 de septiembre de 2010

Poema fetiche

LLevo días con uno de mis primeros poemas bailándome en la cabeza. Viene y me sacude con sus palabras. Hoy, decidí revisarlo y acabé grabándolo.

3 comentarios:

Lacuerda dijo...

Peoncita! Me encanta este poema. Recuerdo cuando lo recitaste en el porxo de la iglesia de sant Rafel. También es uno de mis favoritos.

Wonder dijo...

tens un altre memento mori? no és el mateix que tenc jo...

chuscartes dijo...

Wonder tens raó. És dels "Buits inconfortables"